| EN

RevAthens

Ζωντανεύοντας την Αθήνα της Επανάστασης

Μια ψηφιακή διαδραστική εφαρμογή περιήγησης

γύρω από τον βράχο της Ακρόπολης,

για κινητά τηλέφωνα ή tablets,

γίνεται «τόπος» συνάντησης

με άγνωστα πρόσωπα της ιστορίας

που βρίσκονται πολιορκημένα

μέσα στην Ακρόπολη

από τον Οκτώβριο του 1826 έως τον Μάιο του 1827.

Πώς ήταν, άραγε, η ζωή των πολιορκημένων

κατά τη διάρκεια των δέκα μηνών

που κράτησε η πολιορκία των Οθωμανών;

Είχαν αρκετά εφόδια για να επιβιώσουν;

Ποια ήταν η καθημερινότητά τους, πολεμική και άλλη;

Πώς βίωναν την πολιορκία οι γυναίκες και τα παιδιά;

Η εφαρμογή αξιοποιεί
τη μεθοδολογία του μουσειακού θεάτρου
για να δημιουργήσει αφηγήσεις ιστορικών υποκειμένων
που έζησαν στην Αθήνα στα χρόνια της Επανάστασης του '21
και «μοιράζονται» την προσωπική τους εμπειρία
με τους σύγχρονους κατοίκους ή επισκέπτες της πόλης.

Στόχος είναι η γνωριμία
με λιγότερο γνωστές πτυχές της Επανάστασης,
με την καθημερινή εμπειρία των απλών ανθρώπων
και η ανάδειξη στοιχείων
που η παραδοσιακή ελληνική ιστοριογραφία
έχει κατά κανόνα αποσιωπήσει.

Το ιστορικό πλαίσιο
Η πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή
(Αύγουστος 1826 – Μάιος 1827) είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά επεισόδια του τελευταίου έτους της Ελληνικής Επανάστασης.

Οι Έλληνες που κατέφυγαν στο «κάστρο», όπως αποκαλούσαν οι Αθηναίοι τον βράχο ήδη από τα βυζαντινά χρόνια, ήταν ντόπιοι αγωνιστές και κάτοικοι, δημογέροντες της Αθήνας, ξένοι στρατιώτες, αλλά και γυναίκες και παιδιά. Σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας σημειώνονταν συνεχώς συγκρούσεις, ενώ βιαιότητες διαπράττονταν και από τις δύο πλευρές.

Η εφαρμογή
Η ψηφιακή εφαρμογή αποτελείται από δύο βασικές σκηνές οι οποίες «ξεκλειδώνουν» μέσω γεωεντοπισμού, στη βόρεια και στη νότια πλευρά της Ακρόπολης. Συγκεκριμένα, στην περιοχή της πηγής της Κλεψύδρας (βόρεια) και στην περιοχή του λεγόμενου Σερπεντζέ (σημερινό Ηρώδειο στα νότια), που προσομοιώνεται όπως ήταν με τις επιχωματώσεις εκείνης της εποχής (δηλαδή πριν από τις αρχαιολογικές ανασκαφές). Οι ιστορίες της εφαρμογής εκτυλίσσονται σε αυτούς τους δύο προσομοιωμένους χώρους.

Τεκμηρίωση και μεθοδολογία
Η ιστορική τεκμηρίωση βασίστηκε σε πλήθος πηγών που προσέφεραν πληροφορίες για τις συμπεριφορές, τον τρόπο ένδυσης, τους τρόπους επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο φύλα, για τις ασθένειες που μάστιζαν τους πληθυσμούς και πολλά άλλα.

Ακολούθησε η επιλογή ορισμένων «φανταστικών» χαρακτήρων, οι οποίοι εκπροσωπούν διαφορετικές έμφυλες, κοινωνικές και εθνοτικές ομάδες, όπως, για παράδειγμα, η Μενιδιάτισσα-Αλβανή «Κυριακή», η μορφωμένη Αθηναία «Ασπασία», ο Οθωμανός Αθηναίος «Μουράτ», ένας Αλβανός Γκέγκης, κοκ.

Οι χαρακτήρες έχουν τη μορφή avatars, η απεικόνιση των οποίων βασίστηκε σε εκτεταμένη βιβλιογραφική και αρχειακή έρευνα. Η γλώσσα που μιλάνε διαμορφώθηκε έτσι, ώστε να είναι κατανοητή σήμερα, αποδίδοντας, όμως, και μια αίσθηση της ιστορικής περιόδου.

Η οπτικοποίηση του χώρου στον οποίο εκτυλίσσονται οι σκηνές
δεν αποσκοπεί σε μια προσομοίωση με υπερ-ρεαλιστική αληθοφάνεια,
αλλά περισσότερο στη δημιουργία μιας ανακατασκευής,
που επιδιώκει να αποκαλύψει στο σημερινό κοινό
πόσο διαφορετικός ήταν ο χώρος του βράχου το 1827.
Εκλαμβάνουμε τον εικονικό χώρο περισσότερο σαν θεατρική σκηνή.
Έτσι, η ψηφιακή σχεδιαστική παρέμβαση αποβλέπει
στη δημιουργία μιας θεατρικής εικόνας και αίσθησης.

Χρονολόγιο

Απρίλιος
Οι μουσουλμάνοι της Αθήνας εξετάζουν σχέδιο να εξοντώσουν
όλους τους ενήλικες χριστιανούς άνδρες της πόλης, για να αποφύγουν την εξέγερση,
που υποπτεύονται ότι προετοιμάζουν οι χριστιανικοί πληθυσμοί.

10 Απριλίου
Οι μουσουλμάνοι της Αθήνας οχυρώνονται στην Ακρόπολη
παίρνοντας μαζί ως ομήρους 12 έλληνες πρόκριτους.
Οι Έλληνες καταφεύγουν στα προξενεία των ευρωπαϊκών χωρών
για προστασία, ενώ 451 οικογένειες μουσουλμάνων οχυρώνονται στο κάστρο.

Καλοκαίρι
Οι Έλληνες αποκεφαλίζουν έναν αιχμάλωτο Αιθίοπα.
Σε αντίποινα οι μουσουλμάνοι εκτελούν οκτώ από τους 12 πρόκριτους.

20 Ιουλίου
Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει την Αθήνα.

Σεπτέμβριος
Στρατιώτες του Ομέρ Βρυώνη επιτίθενται στο χωριό Δραγουμάνος
για να πάρουν τη σοδειά των χωρικών.
Οι έλληνες επαναστάτες που προστατεύουν το χωριό δίνουν δύο μάχες
που οδηγούν τον Βρυώνη να εγκαταλείψει την Αθήνα.

Νοέμβριος
Οι Αθηναίοι που είχαν καταφύγει στα νησιά του Αργοσαρωνικού
μετά την έναρξη της πρώτης πολιορκίας της Ακρόπολης
επιστρέφουν στην πόλη.
Οι Οθωμανοί οχυρώνονται και πάλι στο κάστρο
μαζί με τα γυναικόπαιδα.

13 Νοεμβρίου
Οι Έλληνες καταλαμβάνουν δύο από τις τρεις πύλες της Ακρόπολης.

Φεβρουάριος
Μετά την προσχώρησή του στο στρατόπεδο του Ομέρ Πασά,
ο Ανδρούτσος ζητά από τους Αθηναίους να του επιστρέψουν
τα δανεικά με τα οποία είχαν αγοράσει πυρομαχικά.
Ο Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος
(προσωρινό καθεστώς διοίκησης της περιφέρειας)
τους συμβουλεύει να μην βιαστούν να το κάνουν.
Τότε ο Ανδρούτσος απειλεί να τους κάψει τα σπαρτά και τους ελαιώνες.

Μάρτιος
Ο Ανδρούτσος στέλνει 300 άνδρες στην Αθήνα
για να αιχμαλωτίσουν κατοίκους και τα ζώα τους
μέχρι να τον αποπληρώσουν.

11 Μαρτίου
Όταν ο Γκούρας μαθαίνει για τις απειλές του Ανδρούτσου,
συστρατεύεται με άλλους στη Λειβαδιά για να τον συλλάβουν.

Μέσα Μαρτίου
Ο Γκούρας και τα πρωτοπαλίκαρά του
συναντούν τους 400 οθωμανούς ιππείς του Ανδρούτσου
στη Σκάλα Αταλάντης.

31 Μαρτίου-1 Απριλίου
Ακολουθούν συμπλοκές στις Λιβανάτες.

7 Απριλίου
Οι κυβερνητικοί αποφασίζουν να φυλακίσουν τον Ανδρούτσο στην Ακρόπολη.

5 Ιουνίου
Εντοπίζεται κάτω από τον φράγκικο πύργο της Ακρόπολης
το πτώμα του Ανδρούτσου.
Πιθανότατα σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να αποδράσει.

5 Οκτωβρίου
Η Προσωρινή Διοίκηση στέλνει στην Αθήνα
τον γάλλο αξιωματικό Φαβιέρο με 700 στρατιώτες.

Ιούνιος
Οι κάτοικοι της Χασιάς και του Μενιδίου τρέχουν να προϋπαντήσουν τον Κιουταχή
(Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά) για να μην επιτεθεί στα χωριά τους.

3 Ιουλίου
Ξεκινά ο αποκλεισμός της Αθήνας από τον Κιουταχή.

7 Ιουλίου
Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει το Θησείο
και εδραιώνει την παρουσία του στην Αθήνα.

7-12 Ιουλίου
Αψιμαχίες μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών στα Μεσόγεια.

12-13 Ιουλίου
Αψιμαχίες Ελλήνων και Οθωμανών κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης.

12 Ιουλίου
Ο τεχνίτης υπόγειων χαντακιών Κώνστας έρχεται από τη Σαλαμίνα
για να βοηθήσει στην πολιορκία της Ακρόπολης.

16 Ιουλίου
Ο Κιουταχής στρατοπεδεύει στα Πατήσια
και ρίχνει κανονιοβολισμούς προς την πόλη.

1-3 Αυγούστου
Οι κανονιοβολισμοί των Οθωμανών προς το κάστρο πυκνώνουν.

3 Αυγούστου
Ο Γκούρας κλείνεται με τους άνδρες του στην Ακρόπολη.
Ακολουθεί συμπλοκή με στρατιώτες του Κιουταχή.
Οι επαναστάτες ανατινάζουν ένα σπίτι κάτω από την Ακρόπολη,
όπου είχαν καταφύγει οθωμανοί στρατιώτες.

6 Αυγούστου
Ο Καραϊσκάκης νικά στη μάχη του Χαϊδαρίου.
Στρατοπεδεύει εκεί μαζί με πέντε χιλιάδες αγωνιστές.

9 Αυγούστου
Ο Καραϊσκάκης και ο Κιουταχής συναντιούνται
στο καράβι του Αντιναύαρχου Δεριγνύ.
Εκεί ο Κιουταχής επιχειρεί να δωροδοκήσει τον οπλαρχηγό.

12 Αυγούστου
Οι πολιορκημένοι απομακρύνουν από το κάστρο 300 γυναικόπαιδα
μαζί με κάποιους άνδρες για να μην καταναλώνουν αποθέματα.

24 Αυγούστου
Νέα συμπλοκή έξω από τα τείχη της Ακρόπολης.
Στο χαντάκι που σκάβουν οι Οθωμανοί η πυρίτιδα δεν ανάβει.
Έτσι, οι επαναστάτες σκοτώνουν όσους Οθωμανούς βρίσκουν μέσα.

13 Σεπτεμβρίου
Ο Μακρυγιάννης νικά τον Κιουταχή.

19 Σεπτεμβρίου
Νέα επίθεση και ανατίναξη χαντακιών από τους επαναστάτες.

30 Σεπτεμβρίου
Ο Γιάννης Γκούρας σκοτώνεται στην Ακρόπολη από αδέσποτη σφαίρα.

3 Οκτωβρίου
Έφοδος του οθωμανικού ιππικού στον Σερπεντζέ.
Οι πολιορκημένοι την απωθούν με τη βοήθεια βομβών.
Κατά την ανταλλαγή πυρών σκοτώνονται 40 οθωμανοί στρατιώτες.

6-11 Οκτωβρίου
Ο οθωμανικός στρατός προσπαθεί να κάνει έφοδο στο κάστρο.
Οι Έλληνες ενισχύονται με δυνάμεις των Κριεζώτη και Δεληγιώργη.

17 Νοεμβρίου
Οι επαναστάτες στέλνουν τον Μακρυγιάννη με άλλους οκτώ έφιππους
στην Προσωρινή Διοίκηση για να ζητήσουν πολεμοφόδια.

29 Νοεμβρίου
Ο Κιουταχής εκτελεί σε δημόσια θέα δύο αιχμαλώτους.
Οι επαναστάτες ανταποδίδουν, κρεμώντας από τα τείχη
18 οθωμανούς αιχμαλώτους.

1 Δεκεμβρίου
Ο Φαβιέρος καταφέρνει να μπει στο κάστρο με 400 άνδρες
φορτωμένους με πυρίτιδα.

19 και 23 Δεκεμβρίου
Ο Φαβιέρος και οι άνδρες του επιχειρούν να βγουν από το κάστρο,
αλλά αποτυγχάνουν.

6 Ιανουαρίου
Ακόμη μία απόπειρα του Κιουταχή να καταλάβει την Ακρόπολη αποτυγχάνει.

13 Ιανουαρίου
Οι Οθωμανοί επιτίθενται στους πολιορκημένους με κανονιοβολισμούς.
Το Ερέχθειο καταρρέει στη διάρκεια της μάχης.
Σκοτώνονται 11 άτομα που είχαν καταφύγει μέσα στο κτίριο.
Ανάμεσά τους η σύζυγος του Γκούρα και άλλες γυναίκες.

25 Ιανουαρίου
Οι ενισχύσεις που στέλνει η Προσωρινή Διοίκησης χωρίζονται στα δύο.
Το ένα σώμα αποβιβάζεται στο Φάληρο
και το άλλο εγκαθίσταται στο Καματερό.

27 Ιανουαρίου
Ήττα των Ελλήνων στο Καματερό και νίκη του Κιουταχή.
Στη μάχη σκοτώνονται 200 επαναστάτες.

4 Μαρτίου
Νίκη των Ελλήνων με αρχηγό τον Καραϊσκάκη στο Κερατσίνι.

22 Μαρτίου
Ήττα του Καραϊσκάκη στο Δαφνί.

8 Απριλίου
Μάχη και νίκη των Ελλήνων στο Φάληρο με επικεφαλής τον Μακρυγιάννη.

22-23 Απριλίου
Θάνατος του Καραϊσκάκη στο Φάληρο σε ηλικία 52 ετών.

11 Μαΐου
Επιστολή του γάλλου ναυάρχου Λεβλάν στον Φαβιέρο,
με την οποία τον παροτρύνει να παραδώσει την Ακρόπολη στον Κιουταχή.

16 Μαΐου
Οι πολιορκημένοι μαθαίνουν ότι τα ελληνικά στρατεύματα
εγκατέλειψαν τα οχυρά του Πειραιά.

21 Μαΐου
Ο Φαβιέρος γράφει επιστολή στον ναύαρχο Δεριγνύ,
στην οποία αναφέρει τους όρους παράδοσης των επαναστατών.

24 Μαΐου
Οι πολιορκημένοι παραδίδουν την Ακρόπολη στον Κιουταχή
και επιβιβάζονται σε πλοία που τους μεταφέρουν στα νησιά του Σαρωνικού.

Storyboard

Avatars

Ο σχεδιασμός των εικονικών χαρακτήρων (avatars)
παραμένει όσο γίνεται πιο πιστός στην απεικόνιση των προσώπων,
των σωμάτων και των ρούχων της εποχής
που συναντάμε στις πηγές.

Για την ακριβή απόδοση των ενδυμάτων των avatars
έγινε εκτεταμένη έρευνα στο πλούσιο οπτικό υλικό της εποχής
(ζωγραφική, χαρακτική, χαλκογραφίες κ.λπ.).

Παράλληλα, έγινε δευτερογενής έρευνα
σχετικά με τους ανθρωπολογικούς τύπους
των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου
με σκοπό την κατά το δυνατόν ακριβέστερη απόδοση
των χαρακτηριστικών του προσώπου
και του σώματος των χαρακτήρων.

Χώρος

Απόσπασμα της εφαρμογής

Γλωσσάρι λέξεων και εκφράσεων στην Αθήνα των αρχών του 19^ου αιώνα

Λέξεις που μας θυμίζουν ιδιωματισμούς,
γνώριμες ή και τελείως άγνωστες σήμερα,
ήταν, 200 χρόνια πριν, μέρος της καθομιλουμένης στην Αθήνα,
όπως μαρτυρούν οι πηγές.

Η συλλογή που ακολουθεί
σταχυολογεί ελάχιστο μέρος αυτού του τοπικού ιδιώματος,
που παράγεται σε μια κοινωνία συνύπαρξης
διαφορετικών κοινωνικών, εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων.
Σε κάποιες λέξεις ή φράσεις η εξήγηση είναι απαραίτητη σήμερα,
σε άλλες πάλι όχι…

Α
Ακόμης --> ακόμη
Αλογατάρης --> έφιππος
Αναγκαίο --> αποχωρητήριο
Απεζός --> πεζός
Απόγιομα --> απόγευμα
Ασίκης --> λεβέντης
Άσπρα --> χρήματα
Αυτεινή --> αυτή
Αυθέντης --> αφέντης

Β
Βακούφι
Δωρεά συνήθως κτηματική, η οποία παραχωρείται σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο για μουσουλμανικούς θρησκευτικούς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς, χωρίς πρόθεση ανάκτησης των περιουσιακών στοιχείων

Βεράτια
Έγγραφα της οθωμανικής διοίκησης, με τα οποία ένας υπήκοος του Σουλτάνου αναλάμβανε κρατική θέση.

Βοεβόδας
Οθωμανός διοικητής, υπεύθυνος για τα οικονομικά της περιφέρειας. Επεμβαίνει ελάχιστα στη διαχείριση των χριστιανών και είναι ευχαριστημένος με την είσπραξη του φόρου που συλλέγεται από κοτζαμπάσηδες ή άρχοντες.

Βολά --> φορά
Βότυρο --> βούτυρο
Βουρδόλακας --> βρικόλακας
Βούνευρο --> βούρδουλας
Βραδινιάν --> βραδιά

Γ
Γιρούσι --> γιουρούσι
Γκέγκηδες --> αλβανική φυλή

Δ
Δισδάρης --> οθωμανός φρούραρχος του κάστρου της Ακρόπολης ή αγάς του Κάστρου.
Δισάκι --> τσάντα
Δόσιμο --> φόρος

Ε
Ειδέ --> αλλιώς
Έμβαζε --> έβαζε
Έτζι --> έτσι
Εμπροστήτερα --> πριν, πιο μπροστά
Εμύνησε --> είπε, πρόσταξε
Επίλοιποι --> υπόλοιποι
Εστάθηκα --> έμεινα (εκεί εστάθηκα έως έξη μήνες)
Εσπέρας --> βράδυ
Ευθυνά --> φθηνά
Ευκή --> ευχή
Εμβαίνω --> μπαίνω

Ζ
Ζαμπίτης --> υπεύθυνος για την τήρηση της δημόσιας τάξης

Η
Ήτον --> ήταν

Θ
Θανατικό --> επιδημία
Θέρος --> θερισμός, αγροτική εργασία

Ι
Ιμαρέτ --> πτωχοκομείο

Κ
Καβαλαρία --> ιππικό
Κατώι ή κατώγι --> κάτω μέρος του σπιτιού
Καφενές/καβενές
Καλλιότερη --> καλύτερη
Κόνεψα --> έμεινα, εγκαταστάθηκα
Κρυφίως --> κρυφά

Λ
Λαγουμιτζής --> εκείνος που σκάβει λαγούμια

Μ
Μαγειριό --> κουζίνα
Μαγκατζής --> μάγκας
Μαϊστρος/α --> μάστορας (ο/η)
Μαρτυρώ --> λέω
Μαχαλάς --> γειτονιά
Μεντρεσές --> σχολείο, ιεροδιδασκαλείο των Οθωμανών
Μιστός --> μισθός
Μόρτης --> μάγκας
Μουσαφιραίγους --> μουσαφιραίους
Μπακιρικόν (το) --> τα σκεύη από μπακίρι
Μωαμετάνος --> Μωαμεθανός, Μουσουλμάνος

Ν
Ντάπια --> πηγάδι

Ξ
Ξωτάρηδες --> φτωχοί καλλιεργητές κτημάτων και κήπων στα προάστια της Αθήνας (κοινωνική τάξη)

Ο
Ολημερίζω --> περνάω τη μέρα μου (από εδώ και το λημέρι)
Ομπρώς --> εμπρός
Οπούταν --> όπου ήταν
Ομού --> μαζί
Ότι --> επειδή (οι άνθρωποι κατουρούσαν εις το χαντάκι, ότι δεν μπορούσαν να πάνε αλλού)

Π
Παγαίνω --> πηγαίνω
Πάλε --> πάλι
Περισάνι κάμω --> λεηλατώ (την έκαμεν περισάνι)
Πεσκέσι --> εθιμικό δώρο
Παπούκια --> παπούτσια
Πολλά --> πολύ
Πλούτηνε --> πλούτισε

Ρ
Ραβδισμός --> μαστίγωμα
Ροχικά --> ρούχα

Σ
Σαπουντζής --> σαπωνοποιός
Σεπέπι --> αίτιος (να μη γένει σεπέπι)
Στανικώς --> με το ζόρι
Συνάζω --> μαζεύω (εσύναξε)
Σώνω --> φτάνει (δεν σώνει)

Τ
Ταγάρι --> υφασμάτινος σάκος
Τερλίκια --> παπούτσια που φορούσαν οι άρχοντες
Τζακίζω --> τσακίζω
Τζιοβαρικά --> στολίδια των γυναικών
Τούρκισσες --> τουρκάλες
Τυρίον --> τυρί

Φ
Φαμελιά --> οικογένεια
Φιρμάνια --> διατάγματα
Φράγκοι --> δυτικοευρωπαίοι που μένουν στην Αθήνα
Φραγκάκι --> παιδί με παντελόνια την εποχή που άλλοι φορούσαν βράκες

Χ
Χαμάμ --> λουτρό
Χαμπέρι --> νέο, είδηση
Χαράτσι --> ετήσιος φόρος
Χείρα --> χέρι
Χρηματικό --> χρήματα

Ψ
Ψωμωθήκη --> θήκη για το ψωμί
Ψένω --> ψήνω

«Η πλειοψηφία των Τούρκων μιλάει ελληνικά, ελλείψει εμπορίου με τους Τούρκους έξω… γνωρίζουν όλοι ελληνικά για να συνεννοούνται με τους Έλληνες, όπως και οι Έλληνες γνωρίζουν τουρκικά.»
Κομίνης, Μ. (2008). Η Αθήνα κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής διοίκησης.
Μεταπτυχιακή εργασία. Θεσσαλονίκη: Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΑΠΘ, σ. 29

Το 1826 ο Γκούρας αλληλογραφούσε με έναν αλβανό αξιωματικό του Κιουταχή, ο οποίος τον πίεζε να παραδώσει το κάστρο [Ακρόπολη] και να γίνει υποτελής του Κιουταχή. Από την επιστολή του Αλβανού φαίνεται ότι συνεννοούνταν στα ελληνικά με προσμείξεις άλλων γλωσσών.

«Φίλε μου καπετάνιε Γκούρα σε χαιρετώ και σου φανερώνω ότι με ίμπρι του Κιαχαγιάμπεϊ εφέντη μας ήλθαμεν εδώ. Και ο σκοπός των αφεντάδων μας είναι να μην σηκωθούμεν από εδώ, αν δεν τελειώση η υπόθεσις της Αθήνας. Διά τούτο ως φίλος σε συμβουλεύω να μη γένης αιτία να χαλασθή και να χαθή κατά κράτος τέτοιον φοβερόν Μεμλεκέτι [επαρχία]… αν είσαι φρόνιμος ημπορείς να καταλάβεις το σελεμέτι [σωτηρία] σου και να μη πάρεις εις τον λαιμόν σου το κρίμα του Φακήρ Φουκαρά [φτωχολογιά δηλαδή τους καημένους κατοίκους]»
Σουρμελής, Δ. (1834). Ιστορία των Αθηνών κατά τον Υπέρ Ελευθερίας Αγώνα αρχομένη από της επαναστάσεως μέχρι της αποκαταστάσεως των πραγμάτων. Αθήναι, σ. 144.

Περιγραφή του Σατωβριάνδου στον Μυστρά για τις συνομιλίες ντόπιων και Ευρωπαίων.

«Οι Τούρκοι πετάχτηκαν στο νερό για να τραβήξουν τη βάρκα μας στη στεριά και μας βοήθησαν να πηδήσουμε στον βράχο. Μιλούσαν όλοι μαζί ταυτόχρονα και έκαναν χίλιες ερωτήσεις στον καπετάνιο, στα ελληνικά και στα ιταλικά» (σελ. 33).

«Άφησα στο πλοίο τον Γάλλο υπηρέτη μου Ζιλιέν... και πήρα στην υπηρεσία μου έναν Μιλανέζο, ονόματι Ζοζέφ, έμπορο κασσίτερου στη Σμύρνη. Ο άνθρωπος αυτός μιλούσε λίγα νέα ελληνικά και δέχτηκε με τίμημα ένα ποσό που συμφωνήσαμε να μου κάνει τον διερμηνέα ... (σελ. 35).

«Ο διερμηνέας ήξερε μόλις λίγες λέξεις ιταλικά και αγγλικά. Για να τον κάνω να με καταλάβει καλύτερα, επιχειρούσα κάποιες αδέξιες φράσεις στα νέα ελληνικά. Σκάλιζα με το μολύβι κάποιες λέξεις στα αρχαία ελληνικά. Μιλούσα ιταλικά και αγγλικά και σε όλα αυτά ανακάτευα και γαλλικά. Ο Ζοζέφ ήθελε να μας κάνει να συνεννοηθούμε, αλλά το μόνο που κατάφερνε ήταν να μεγαλώσει τη σύγχυση. Ο γενίτσαρος και ο οδηγός (ένα είδος Εβραίου μιγά) έλεγαν την άποψή τους στα τουρκικά και τα πράγματα γίνονταν ακόμη χειρότερα. Μιλούσαμε όλοι ταυτόχρονα, φωνάζαμε, κάναμε χειρονομίες. Με τις διαφορετικές φορεσιές μας, τα πρόσωπα και τις γλώσσες μας που διέφεραν, μοιάζαμε με σύναξη δαιμόνων, σκαρφαλωμένοι πάνω στα ερείπια αυτά, την ώρα που έδυε ο ήλιος» (σελ. 79).
Σατωβριάνδος (2019). Οδοιπορικό του 1806: Πελοπόννησος – Αττική – Σμύρνη – Κωνσταντινούπολη. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Α
Ακόμης --> ακόμη
Αλογατάρης --> έφιππος
Αναγκαίο --> αποχωρητήριο
Απεζός --> πεζός
Απόγιομα --> απόγευμα
Ασίκης --> λεβέντης
Άσπρα --> χρήματα
Αυτεινή --> αυτή
Αυθέντης --> αφέντης

Β
Βακούφι
Δωρεά συνήθως κτηματική, η οποία παραχωρείται σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο για μουσουλμανικούς θρησκευτικούς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς, χωρίς πρόθεση ανάκτησης των περιουσιακών στοιχείων

Βεράτια
Έγγραφα της οθωμανικής διοίκησης, με τα οποία ένας υπήκοος του Σουλτάνου αναλάμβανε κρατική θέση.

Βοεβόδας
Οθωμανός διοικητής, υπεύθυνος για τα οικονομικά της περιφέρειας. Επεμβαίνει ελάχιστα στη διαχείριση των χριστιανών και είναι ευχαριστημένος με την είσπραξη του φόρου που συλλέγεται από κοτζαμπάσηδες ή άρχοντες.

Βολά --> φορά
Βότυρο --> βούτυρο
Βουρδόλακας --> βρικόλακας
Βούνευρο --> βούρδουλας
Βραδινιάν --> βραδιά

Γ
Γιρούσι --> γιουρούσι
Γκέγκηδες --> αλβανική φυλή

Δ
Δισδάρης --> οθωμανός φρούραρχος του κάστρου της Ακρόπολης ή αγάς του Κάστρου.
Δισάκι --> τσάντα
Δόσιμο --> φόρος

Ε
Ειδέ --> αλλιώς
Έμβαζε --> έβαζε
Έτζι --> έτσι
Εμπροστήτερα --> πριν, πιο μπροστά
Εμύνησε --> είπε, πρόσταξε
Επίλοιποι --> υπόλοιποι
Εστάθηκα --> έμεινα (εκεί εστάθηκα έως έξη μήνες)
Εσπέρας --> βράδυ
Ευθυνά --> φθηνά
Ευκή --> ευχή
Εμβαίνω --> μπαίνω

Ζ
Ζαμπίτης --> υπεύθυνος για την τήρηση της δημόσιας τάξης

Η
Ήτον --> ήταν

Θ
Θανατικό --> επιδημία
Θέρος --> θερισμός, αγροτική εργασία

Ι
Ιμαρέτ --> πτωχοκομείο

Κ
Καβαλαρία --> ιππικό
Κατώι ή κατώγι --> κάτω μέρος του σπιτιού
Καφενές/καβενές
Καλλιότερη --> καλύτερη
Κόνεψα --> έμεινα, εγκαταστάθηκα
Κρυφίως --> κρυφά

Λ
Λαγουμιτζής --> εκείνος που σκάβει λαγούμια

Μ
Μαγειριό --> κουζίνα
Μαγκατζής --> μάγκας
Μαϊστρος/α --> μάστορας (ο/η)
Μαρτυρώ --> λέω
Μαχαλάς --> γειτονιά
Μεντρεσές --> σχολείο, ιεροδιδασκαλείο των Οθωμανών
Μιστός --> μισθός
Μόρτης --> μάγκας
Μουσαφιραίγους --> μουσαφιραίους
Μπακιρικόν (το) --> τα σκεύη από μπακίρι
Μωαμετάνος --> Μωαμεθανός, Μουσουλμάνος

Ν
Ντάπια --> πηγάδι

Ξ
Ξωτάρηδες --> φτωχοί καλλιεργητές κτημάτων και κήπων στα προάστια της Αθήνας (κοινωνική τάξη)

Ο
Ολημερίζω --> περνάω τη μέρα μου (από εδώ και το λημέρι)
Ομπρώς --> εμπρός
Οπούταν --> όπου ήταν
Ομού --> μαζί
Ότι --> επειδή (οι άνθρωποι κατουρούσαν εις το χαντάκι, ότι δεν μπορούσαν να πάνε αλλού)

Π
Παγαίνω --> πηγαίνω
Πάλε --> πάλι
Περισάνι κάμω --> λεηλατώ (την έκαμεν περισάνι)
Πεσκέσι --> εθιμικό δώρο
Παπούκια --> παπούτσια
Πολλά --> πολύ
Πλούτηνε --> πλούτισε

Ρ
Ραβδισμός --> μαστίγωμα
Ροχικά --> ρούχα

Σ
Σαπουντζής --> σαπωνοποιός
Σεπέπι --> αίτιος (να μη γένει σεπέπι)
Στανικώς --> με το ζόρι
Συνάζω --> μαζεύω (εσύναξε)
Σώνω --> φτάνει (δεν σώνει)

Τ
Ταγάρι --> υφασμάτινος σάκος
Τερλίκια --> παπούτσια που φορούσαν οι άρχοντες
Τζακίζω --> τσακίζω
Τζιοβαρικά --> στολίδια των γυναικών
Τούρκισσες --> τουρκάλες
Τυρίον --> τυρί

Φ
Φαμελιά --> οικογένεια
Φιρμάνια --> διατάγματα
Φράγκοι --> δυτικοευρωπαίοι που μένουν στην Αθήνα
Φραγκάκι --> παιδί με παντελόνια την εποχή που άλλοι φορούσαν βράκες

Χ
Χαμάμ --> λουτρό
Χαμπέρι --> νέο, είδηση
Χαράτσι --> ετήσιος φόρος
Χείρα --> χέρι
Χρηματικό --> χρήματα

Ψ
Ψωμωθήκη --> θήκη για το ψωμί
Ψένω --> ψήνω

«Η πλειοψηφία των Τούρκων μιλάει ελληνικά, ελλείψει εμπορίου με τους Τούρκους έξω… γνωρίζουν όλοι ελληνικά για να συνεννοούνται με τους Έλληνες, όπως και οι Έλληνες γνωρίζουν τουρκικά.»
Κομίνης, Μ. (2008). Η Αθήνα κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής διοίκησης. Μεταπτυχιακή εργασία. Θεσσαλονίκη: Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΑΠΘ, σ. 29

Το 1826 ο Γκούρας αλληλογραφούσε με έναν αλβανό αξιωματικό του Κιουταχή, ο οποίος τον πίεζε να παραδώσει το κάστρο [Ακρόπολη] και να γίνει υποτελής του Κιουταχή. Από την επιστολή του Αλβανού φαίνεται ότι συνεννοούνταν στα ελληνικά με προσμείξεις άλλων γλωσσών.

«Φίλε μου καπετάνιε Γκούρα σε χαιρετώ και σου φανερώνω ότι με ίμπρι του Κιαχαγιάμπεϊ εφέντη μας ήλθαμεν εδώ. Και ο σκοπός των αφεντάδων μας είναι να μην σηκωθούμεν από εδώ, αν δεν τελειώση η υπόθεσις της Αθήνας. Διά τούτο ως φίλος σε συμβουλεύω να μη γένης αιτία να χαλασθή και να χαθή κατά κράτος τέτοιον φοβερόν Μεμλεκέτι [επαρχία]… αν είσαι φρόνιμος ημπορείς να καταλάβεις το σελεμέτι [σωτηρία] σου και να μη πάρεις εις τον λαιμόν σου το κρίμα του Φακήρ Φουκαρά [φτωχολογιά δηλαδή τους καημένους κατοίκους]»
Σουρμελής, Δ. (1834). Ιστορία των Αθηνών κατά τον Υπέρ Ελευθερίας Αγώνα αρχομένη από της επαναστάσεως μέχρι της αποκαταστάσεως των πραγμάτων. Αθήνα, σ. 144.

Περιγραφή του Σατωβριάνδου στον Μυστρά για τις συνομιλίες ντόπιων και Ευρωπαίων.

«Οι Τούρκοι πετάχτηκαν στο νερό για να τραβήξουν τη βάρκα μας στη στεριά και μας βοήθησαν να πηδήσουμε στον βράχο. Μιλούσαν όλοι μαζί ταυτόχρονα και έκαναν χίλιες ερωτήσεις στον καπετάνιο, στα ελληνικά και στα ιταλικά» (σελ. 33).

«Άφησα στο πλοίο τον Γάλλο υπηρέτη μου Ζιλιέν... και πήρα στην υπηρεσία μου έναν Μιλανέζο, ονόματι Ζοζέφ, έμπορο κασσίτερου στη Σμύρνη. Ο άνθρωπος αυτός μιλούσε λίγα νέα ελληνικά και δέχτηκε με τίμημα ένα ποσό που συμφωνήσαμε να μου κάνει τον διερμηνέα ... (σελ. 35).

«Ο διερμηνέας ήξερε μόλις λίγες λέξεις ιταλικά και αγγλικά. Για να τον κάνω να με καταλάβει καλύτερα, επιχειρούσα κάποιες αδέξιες φράσεις στα νέα ελληνικά. Σκάλιζα με το μολύβι κάποιες λέξεις στα αρχαία ελληνικά. Μιλούσα ιταλικά και αγγλικά και σε όλα αυτά ανακάτευα και γαλλικά. Ο Ζοζέφ ήθελε να μας κάνει να συνεννοηθούμε, αλλά το μόνο που κατάφερνε ήταν να μεγαλώσει τη σύγχυση. Ο γενίτσαρος και ο οδηγός (ένα είδος Εβραίου μιγά) έλεγαν την άποψή τους στα τουρκικά και τα πράγματα γίνονταν ακόμη χειρότερα. Μιλούσαμε όλοι ταυτόχρονα, φωνάζαμε, κάναμε χειρονομίες. Με τις διαφορετικές φορεσιές μας, τα πρόσωπα και τις γλώσσες μας που διέφεραν, μοιάζαμε με σύναξη δαιμόνων, σκαρφαλωμένοι πάνω στα ερείπια αυτά, την ώρα που έδυε ο ήλιος» (σελ. 79).
Σατωβριάνδος (2019). Οδοιπορικό του 1806: Πελοπόννησος – Αττική – Σμύρνη – Κωνσταντινούπολη. Αθήνα: Μεταίχμιο.

Βιβλιογραφία

Ελληνόγλωσση

Αγαπητού, Α. Σ. (1877). Οι ένδοξοι Έλληνες του 1821 ή οι πρωταγωνισταί της Ελλάδος. Πάτρα: Τυπογραφείον Α.Σ. Αγαπητού.
Αινιάν, Δ. (1903). Η βιογραφία του στρατηγού Γεώργιου Καραϊσκάκη. Αθήνα: Τυπογραφείο Γ.Σ. Βλαστού.
Beaton, R. (2021). Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 και η παγκόσμια σημασία της. Αθήνα: Αιώρα.
Βουραζέλη, Ε. (1939). Ο βίος του ελληνικού λαού κατά την τουρκοκρατίαν. Αθήνα.
Γιώτας, Δ. (2002). Συμβολή στην ιστορική έρευνα της Αττικής 1821-1833. Μενίδι-Χασιά. Αθήνα: Αυτοέκδοση.
Γκαρά, Ε., & Τζεδόπουλος, Γ. (2015). Χριστιανοί και μουσουλμάνοι στην οθωμανική αυτοκρατορία [Προπτυχιακό εγχειρίδιο]. Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις. http://hdl.handle.net/11419/2882
Κομίνης, Μ. (2008). Η Αθήνα κατά τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής διοίκησης. Μεταπτυχιακή εργασία. Θεσσαλονίκη: Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΑΠΘ.
Κρεμμυδάς, Β. (2016). Η ελληνική επανάσταση του 1821. Τεκμήρια αναψηλαφήσεις, ερμηνείες. Αθήνα: Gutenberg.
Κυριαζής, Δ.Κ. (2014). Πολιτιστική κληρονομιά του Αλβανικού λαού. Το λεξικογραφικό έργο του Ευθυμίου Μήτκου. Τίρανα: Αλβανική Ακαδημία Επιστημών.

Λαΐου, Σ., & Σαρηγιάννης, Μ. (2019). Οθωμανικές αφηγήσεις για την ελληνική επανάσταση. Αθήνα.
Μακρυγιάννη, Σ. (2014). Απομνημονεύματα. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας.
Μπέρμπερη, Α. (2017). Μορφολογική Προσαρμογή και Λεξικοσημασιολογικός δανεισμός των Τουρκικών Δανείων στα Αρχεία του Αλή Πασά. Διπλωματική εργασία. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Μπίρης, Κ. (1966). Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20όν αιώνα. Αθήνα.
Παπαδόπουλος, Κ. (1837). Ανασκευή των εις την ιστορίαν των Αθηνών αναφερομένων περί του Στρατηγού Οδυσσέως Ανδρούτσου και του Συνταγματάρχου Καρόλου Φαβιέρου. Αθήνα: Τυπογραφία Πέτρου Μαντζαράκη.
Παπασταματίου, Δ. και Κοτζαγεώργης, Φ. (2015). Ιστορία του νέου ελληνισμού κατά τη διάρκεια της οθωμανικής πολιτικής κυριαρχίας [Προπτυχιακό εγχειρίδιο]. Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις. http://hdl.handle.net/11419/4721
Πολίτου, Ν.Γ. (1900). Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Παροιμίαι. Τόμος Α'. Εν Αθήναις: Τύποις Δ. Σακελλαρίου
Πολίτου, Ν.Γ. (1900). Μελέται περί του βίου και της γλώσσης του Ελληνικού λαού. Παροιμίαι. Τόμος Β'. Εν Αθήναις: Τύποις Δ. Σακελλαρίου

Σατωβριάνδος. (2019). Οδοιπορικό του 1806. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Σκουζές, Π. (1948). Χρονικό της σκλαβωμένης Αθήνας. Αθήνα: Α. Κολολός.
Σουρμελής, Δ. (1834). Ιστορία των Αθηνών κατά τον Υπέρ Ελευθερίας Αγώνα αρχομένη από της επαναστάσεως μέχρι της αποκαταστάσεως των πραγμάτων. Αθήνα.
Στεφανόπουλος, Σ. (1864). Απομνημονεύματα τινά της Επαναστάσεως του 1821. Τρίπολη: Τύποις της Φωνής των Επαρχιών.
Τραυλός, Ι. (1960). Πολεοδομική εξέλιξις των Αθηνών. Αθήνα.
Φιλήμων, Ι. (1859). Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αθήναι: Τύποις Π. Σούτσα και Α. Κτενά.
Χαμηλάκης, Γ. (2012). Το έθνος και τα ερείπια του. Αρχαιότητα, αρχαιολογία και εθνικό φαντασιακό στην Ελλάδα. Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου.
Χάου, Σ. Γ. (1997). Ιστορική σκιαγραφία της Ελληνικής Επανάστασης. Αθήνα: Εκάτη.
Χατζής, Α. (2019). Πώς βλέπουν οι Έλληνες την Επανάσταση του 1821. Ανάλυση. Αθήνα: ΚΕΦΙΜ Μάρκος Δραγούμης.
Χριστοφορίδου, Κ. (1904). Λεξικόν της Αλβανικής Γλώσσης. Εν Αθήναις: Τύποις Δ. Σακελλαρίου.
Χρυσανθόπουλος, Φ. (1858). Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αθήνα: Βιβλιοπωλείο Π. Σακελλάριου.

Ξενόγλωσση

Breton, E. (1862). Athenes. Paris: Gide.
Dodwell, E. (1819). A classical and topographical tour through Greece. London: Rodwell & Martin.
Dodwell, E. (1821). Views in Greece from drawings. London: Rodwell & Martin.
Finlay, G. (1861). History of the Greek Revolution. Edinburgh and London: William Blackwood & sons.

Gazi, E. (2005). Constructing the national majority and ethnic/religious minorities in Greece. An Overview. Στο Linas Eriksonas-Leos Müller (επιμ.), Statehood Beyond Ethnicity, Brussels: Peter Lang, 303-317
Henty, G. A. (1893). In Greek Waters: A story of the Grecian War of Independence (1821-1827). London: Blackie & son.

Leake, W. (1821). The topography of Athens. London: John Murray.
Leake, W. M. (1826). An historical outline of the Greek Revolution. London: John Murray.
Mahaffy, J. P. (1890). Greek Pictures. London: The Religious Tract Society.
Wordsworth, C. (1855). Athens and Attica. Notes of a tour. London: John Murray.

Δημοσιεύσεις / Ανακοινώσεις σε συνέδρια για το έργο

Γκαζή, Α. (2022α). Zωντανεύοντας την Αθήνα της Επανάστασης. Η πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή μέσα από τα μάτια των αφανών. Στο Χ. Κουλούρη (επιμ.) Η οικοδόμηση του ελληνικού κράτους (σ. 65-74). Αθήνα: Αλεξάνδρεια.

Γκαζή, Α. (2022β). Πρώτη δημόσια παρουσίαση του έργου στον εορτασμό για την 25η Μαρτίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Στογιαννίδης, Γ., Γκαζή, Α., Μαρμαράς, Η., Ziff, S., Βενιέρη, Φ., Σκουλιδάς, Γ., Γιαννακής, Θ. Μια ψηφιακή εφαρμογή για την Επανάσταση ως συμβολή στο πεδίο της δημόσιας ιστορίας. Στο Η διακοσιετηρίδα της Ελληνικής Επανάστασης ως πεδίο της ψηφιακής δημόσιας ιστορίας. Αθήνα: Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών/Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (υπό έκδοση).

Gazi, A., Giannakis, T., Marmaras, I., Scoulidas, Y., Stoyannides, Y., Venieri, F., Ziff,
S. Digital storytelling from below: Revolutionary Athens through a kaleidoscope. Στο G. Souvlis and A. Karatzogianni (eds) Duty to Revolt: Transnational and Commemorative Aspects of Revolution. Bingley: Emerald (υπό έκδοση, 2023)

Gazi A., Giannakis, T., Marmaras, I., Scoulidas, Y., Stoyannides, Y., Venieri, F., Ziff, S. (2022). Museum theatre in digital history projects. The case of RevAthens. Ανακοίνωση στο Διεθνές Συνέδριο Communicating the Past – Museum Theatre and Live Interpretation, IMTAL & Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα, Πάντειο Παν/μιο, 20 – 21 Μαϊου 2022.

Gazi A., Giannakis, T., Marmaras, I., Scoulidas, Y., Stoyannides, Y., Venieri, F., Ziff, S. (2021). REVAthens: Bringing Athens of the Revolution to Life Through Museum Theatre Methodology and Digital Gamification Techniques. Στο M. Shehade, T. Stylianou-Lambert (eds). Emerging Technologies and the Digital Transformation of Museums and Heritage Sites. RISE IMET 2021. Communications in Computer and Information Science, vol. 1432. Springer, Cham.

Συντελεστές / Στοιχεία έργου

Χρηματοδότηση

ΕΛΙΔΕΚ (Eλληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας) στο πλαίσιο της δράσης «Επιστήμη και Κοινωνία» / «200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση»

Φορέας υποδοχής

Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

Επιστημονικά υπεύθυνη

Ανδρομάχη Γκαζή, μουσειολόγος, καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου

Ομάδα έργου

Φωτεινή Βενιέρη, θεατρολόγος-μουσειολόγος, μεταδιδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου
Θοδωρής Γιαννάκης, Εικαστικός καλλιτέχνης, 3D artist
Γιάννης Σκουλιδάς, προγραμματιστής
Γιάννης Στογιανίδης, ιστορικός, επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
Ηλίας Μαρμαράς, καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων/ερευνητής
Stewart Ziff, καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων/ερευνητής

Εξωτερικοί συνεργάτες

Νίκος Αλεξίου, ηθοποιός/φωνή
Νικήτας Αναστόπουλος, ηθοποιός/φωνή
Σταύρος Καπερώνης, επίκουρος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου | σχεδιασμός ιστότοπου | γραφιστική επεξεργασία έντυπου υλικού
Λευτέρης Καταχανάς, ηθοποιός | συνδρομή στο σενάριο & φωνή
Παναγιώτης Κατσώλης, ηθοποιός/φωνή
Τώνης Μόζερ, μεταφράσεις
Δημήτρης Ντάσκας, ηθοποιός/φωνή
Αγάπη Παπουτσάκη, ηθοποιός/φωνή

Στέλιος Πατσιάς, ηθοποιός/φωνή
Κατερίνα Χολή, ηθοποιός/φωνή

Akron Studio-Massive Productions
Βαγγέλης Φάμπας, ηχογράφηση & επεξεργασία ήχου
Αλέξανδρος Τασούλης-Φαλαντάς, ηχογράφηση & επεξεργασία ήχου

Διάρκεια χρηματοδότησης
Απρίλιος 2020 – Δεκέμβριος 2022

Επικοινωνία

Ανδρομάχη Γκαζή
Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού
| Πάντειο Πανεπιστήμιο |
Λεωφόρος Συγγρού 136, 17671 Καλλιθέα - Αθήνα

Κατεβάστε την εφαρμογή
Πριν κατεβάσετε την εφαρμογή, ελέγξτε ότι η συσκευή σας πληροί τις παρακάτω προδιαγραφές.

Android συσκευές
Minimum Android version: 11, Minimum RAM Memory 4GB, 8core Processor (4 CPU - 4 GPU), Best Android version: 12,13, RAM Memory 6GB
WINDOWS Computers
Windows 10 or 11, Minimum RAM Memory 4GB, At least 2GB GPU Memory, Multi-core Processor

MacOS Computers
MacOS 10.13 or newer, Intel or Apple Silicon Processors, Minimum RAM Memory 4GB, At least 2GB GPU Memory.

Μπορείτε να τρέξετε την εφαρμογή
είτε επί τόπου, γύρω από τον βράχο της Ακρόπολης, είτε όχι.
Σε κάθε περίπτωση, ξεκινήστε την περιήγηση από την ΚΛΕΨΥΔΡΑ.

Αξιολογήστε την εφαρμογή

Xαρακτήρες που δεν υπήρξαν, αλλά θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει και οι οποίοι δημιουργούνται με τη μέθοδο των «τεκμηριωμένων υποθέσεων» που βασίζεται στις ιστορικές πηγές.

Μελετήθηκαν πρωτογενείς πηγές, π.χ. Τα απομνημονεύματα του Π. Σκουζέ και του Μακρυγιάννη, και συγκροτήθηκε ένα λεξικό με ελληνικές λέξεις, καθώς και με τουρκικές και αλβανικές λέξεις, ορισμένες από τις οποίες ενσωματώθηκαν στους διαλόγους των χαρακτήρων οθωμανικής και αλβανικής καταγωγής αντίστοιχα.

Για την προσομοίωση του εδάφους, του περιβάλλοντος και των ερειπίων, όπως θα φαίνονταν τότε, μελετήθηκαν παλιοί χάρτες, σχέδια, υδατογραφίες, γραπτές περιγραφές και δαγκεροτυπίες που χρονολογούνται πριν από την έναρξη των ανασκαφών.